SYDNEY, AUSTRALIË 06.12.08-10.12.08

Hier zou ik zo willen wonen. Een héle leuke stad, die van alles wat te bieden heeft.

We kwamen zaterdagavond aan en, zoals het iedere keer gaat met de transfers van vliegveld naar hotels, kwamen we al gauw in ons hotelletje aan en verliep alles gesmeerd. We hebben die nacht geslapen als een malle; 16 uur ofzo geslapen. Een beetje zonde van de dag, maar we uuuh ik bedoel ik had het echt nodig. Op ons gemakkie zijn we Sydney in gewandeld en zijn we naar het Sydney Aquarium gegaan. Een gemiddelde mens is daar zo’n 2 uur mee zoet, máx. Op het vissen-, koraal- en onderwatergebied is mijn lieftallige Benjamin dan ook geen gemiddeld mens, dat wist ik wel, maar na zeker vier uur had ik het toch wel gezien. Bij ieder aquariumpje uitgebreid gluren naar al het moois.. Haha.. Erg grappig om te zien. Als een vis in het water, dat is hij letterlijk en figuurlijk. De glazen koepel van ong. 60 meter waar roggen met een diameter van vier meter en haaien van zes meter rondzwemmen, vond ik dan ook wel heel gaaf hoor. Vervolgens heerlijk gegeten bij het beste modernistische aziatische restaurantje van Australië (of alleen Sydney, dat weet ik niet meer, maar dat eerste klinkt spectaculairder). We zitten trouwens continu heel toevallig in hotels en restaurants die een prijs hebben gekregen voor weet ik veel wat.

Op maandag zijn we met de trein naar het plaatsje Katoomba en The Blue Mountains gegaan. The Three Sisters (hoe toepasselijk!) is daar één van de bezienswaardigheden. We waren de mist en regen voor en konden de drie immense rotsblokken nog net zien. Is dat even lullig voor de mensen die twee 2 à 3 uur hebben gereisd om vervolgens nothing but the grijze bergen te zien...

Dinsdag zijn we met de ferry naar Manly gegaan. Een soort surf-dude-plaatsje waar je lekker kan eten en relaxen. Het uitzicht op het Opera House en The Harbor Bridge was fabuleus, haha, zoals Benjamin dat zo mooi zei. Ten slotte nog een romantisch wandelingetje door de Royal Botanic Gardens en een goedkoop, maar overheeeeeeerlijk Italiaans gerechtje naar binnen gewerkt.
De mensen zijn trouwens zo ontzettend aardig. Overal waar je komt, is het: “Hi guys, how are you”. Zonder vraagteken, want als je reageert met “fine, what about/ and you?” kijken ze je aan alsof ze water zien branden. Het is puur een groet en geen reden tot gesprek. Nee hoor, “no worries mate” is hun levensmotto. Ze zijn zó relaxed. Er is geen stress en zo voelt het ook, heel gemoedelijk. Maar wat wil je dan ook; er is zoveel ruimte en rust. Heel veel groen en heel veel dieren.

Oh, voordat ik overga naar het Great Barrier Reef, woensdag hebben we nog van het uitzicht vanuit de Sky Tower van Sydney genoten en zijn we ’s middags naar Mackay gevlogen.

X X X